เหตุผลและที่มา
การอุปโภคและบริโภคของคนเราเป็นการใช้พลังงานทางอ้อม เนื่องจากผลิตภัณฑ์ต่างๆต้องผ่านกระบวนการผลิตที่ต้องใช้พลังงานทุกขั้นตอนการผลิต
ดังนั้นเราจะต้องใช้สิ่งของทุกอย่างให้คุ้มค่า หลีกเลี่ยงการใช้สิ่งที่มีผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมและสิ้นเปลืองพลังงานโดยไม่จำเป็น
ลดการใช้สิ่งที่ต้องทำจากทรัพยากรที่หายาก ใช้แล้วหมดไป และต้องใช้พลังงานในกระบวนการผลิตมาก
และควรนำสิ่งของมาใช้ซ้ำ รวมถึงการสนับสนุนการรีไซเคิล โดยเริ่มต้นที่
การแยกขยะสิ่งของที่สามารถนำไปรีไซเคิลได้ เพื่อนำไปแปรรูปนำกลับมาใช้ใหม่
ตลอดจนการเลือกใช้สิ่งของทีผ่านการรีไซเคิล เพื่อลดการสูญเสียพลังงานและทรัพยากรในการผลิต
เนื่องจากการเก็บขยะภายในมหาวิทยาลัยยังไม่มีระบบจัดการที่แน่นอน ทำให้มีปริมาณของเสียทิ้งเป็นจำนวนมาก
ดังนั้นมหาวิทยาลัยจึงเห็นถึงประโยชน์ของการจัดระบบบริหารจัดการขยะและการจัดเก็บของเสียที่ดี
เพื่อลดปริมาณขยะ และสามารถนำขยะบางส่วนกลับมาใช้ประโยชน์ได้เพิ่มขึ้นด้วย
มหาวิยาลัยได้จัดทำโครงการนำร่องการจัดระบบการจัดการขยะและของเสีย ของมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี
บางขุนเทียน โดยแยกประเภทออกเป็น 2 ระบบ คือ ระบบการจัดการขยะมูลฝอย
และระบบการจัดการของเสียอันตรายจากห้องปฏิบัติการ ระบบการจัดการขยะมูลฝอยมีการจัดระบบการคัดแยกขยะออกเป็น
5 ประเภทคือ ขยะเศษอาหาร ขยะนำกลับมาใช้ใหม่ได้ ขยะนำกลับมาใช้ใหม่ไม่ได้
ขยะพิษ และขยะเศษวัสดุ ซึ่งจะมีการแบ่งแยกประเภทของถังรองรับขยะทั้ง
5 ประเภท และจัดวางถังขยะในตำแหน่งที่เหมาะสม มีการกำหนดหน้าที่รับผิดชอบ
มีการกำหนดศูนย์รวมขยะ และระบบการจัดการขยะหลังจากการเก็บรวบรวม รวมถึงการเก็บข้อมูลปริมาณขยะแต่ละประเภท
และการเริ่มต้นใช้ระบบการจัดการขยะจะต้องทำการฝึกอบรมเจ้าหน้าที่ และบุคลากรเพื่อให้รับทราบและนำไปปฏิบัติได้ถูกต้อง
รวมถึงการอบรมพนักงานทำความสะอาดเพื่อให้เข้าใจและจัดเก็บขยะได้ถูกต้องด้วย
จากข้อมูลการสำรวจปริมาณขยะในเบื้องต้นพบว่า มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี
ราษฎร์บูรณะ มีขยะแบ่งออกเป็น 3 ประเภท ประเภทแรกคือขยะที่มาจากโรงอาหาร
ประกอบด้วยเศษอาหารที่เกิดจากการประกอบอาหารประมาณ 200 กิโลกรัมต่อวัน
โดยนำขยะนี้ไปทิ้งรวมกันเพื่อให้ กทม. มาเก็บ และเศษอาหารที่เหลือจากการรับประทาน
200 กิโลกรัมต่อวัน ไม่รวมน้ำ ซึ่งเศษขยะส่วนนี้มีคนมารับซื้อไปทำอาหารสัตว์
ส่วนของน้ำจะทิ้งลงท่อระบายน้ำ ประเภทที่สองคือขยะที่ทิ้งในถังตามทางเดิน
ประกอบด้วย เศษใบไม้ ถุงกระดาษ ถุงพลาสติก ขวด กระป๋อง ขยะพิษ ประมาณ
2.5 ตันต่อวัน และขยะประเภทที่สามคือขยะที่สามารถนำไปขายได้ จากอาคารและสำนักงานต่างๆ
เช่น กระดาษ กล่อง ขวดแก้ว ขวดพลาสติก
จากข้อมูลประเภทขยะมูลฝอยของมหาวิทยาลัย สามารถนำระบบนำร่องที่จัดทำขึ้นที่บางขุนเทียนมาใช้ได้
แต่เนื่องจากมีพื้นที่มากกว่าบางขุนเทียน จำนวนคนมากกว่าและมีปริมาณขยะที่มากกว่า
จึงต้องมีความยุ่งยากของการนำระบบมาใช้มากขึ้น จึงมีความจำเป็นต้องให้ความรู้โดยการจัดฝึกอบรม
และการประชาสัมพันธ์ ตลอดจนการจัดกิจกรรมรณรงค์เพื่อให้ทุกคนได้ตระหนักถึงความสำคัญของการแยกขยะและการจัดการของเสียภายในมหาวิทยาลัย