เหตุผลและที่มา

ในปีงบประมาณ 2543 มหาวิทยาลัยใช้น้ำประปาคิดเป็นมูลค่าทั้งสิ้น 4,233,874 บาท โดยมีการใช้น้ำประปาโดยเฉลี่ยเดือนละประมาณ 20,000 ลูกบาศก์เมตร จากการวิเคราะห์ข้อมูลเบื้องต้นพบว่า ในกลุ่มอาคารเก่าที่ก่อสร้างมานาน มีความเป็นไปได้สูงมากที่จะเกิดการแตกรั่วของท่อน้ำประปาที่ฝังอยู่ใต้ดิน อันก่อให้เกิดการสูญเปล่าทางเศรษฐกิจ ดังนั้นจึงมีความจำเป็นที่จะต้องตรวจสอบ แก้ไข ซ่อมแซม ระบบท่อให้ใช้งานได้ดี รวมถึงการจัดหน่วยงานที่ทำหน้าที่ประเมินปริมาณการใช้น้ำ ปริมาณน้ำสูญเสีย และรณรงค์ให้ช่วยกันประหยัดน้ำ
ในส่วนการบริหารจัดการการบำบัดน้ำเสีย ระบบบำบัดน้ำเสียส่วนกลางเดิมที่มีอยู่นั้นได้ถูกออกแบบมาเพื่อรองรับน้ำเสียจากกลุ่มอาคารเก่าที่ก่อสร้างมานานแล้ว แต่ในปัจจุบันมีอาคารใหม่ที่ได้ก่อสร้างเพิ่มเติมเพื่อรองรับจำนวนนักศึกษาที่มากขึ้น จึงเป็นสาเหตุให้ต้องมีการวางแผนจัดการการบำบัดน้ำเสียให้เป็นระบบ โดยจะทำการศึกษาศักยภาพของระบบบำบัดน้ำเสียเดิม และความจำเป็นในการสร้างระบบบำบัดเพิ่มเติม ในกรณีที่ระบบเก่าไม่สามารถรองรับได้
การจัดการระบบบำบัดน้ำเสียภายในมหาวิทยาลัยจะช่วยทำให้บุคลากรภายในมหาวิทยาลัยได้ตระหนักถึงความสำคัญของการใช้น้ำอย่างรู้คุณค่า และเห็นว่ามหาวิทยาลัยได้มีระบบการจัดการที่ดีที่ทำให้สภาพแวดล้อมของมหาวิทยาลัย และชุมชนสังคมโดยรวมดีขึ้น เป็นกลยุทธ์อันหนึ่งที่จะทำให้บุคลากรให้ความร่วมมือช่วยกันประหยัดน้ำภายในมหาวิทยาลัย